استاندارد DMN چیست؟

استاندارد DMN (مدل تصمیم گیری و علامت گذاری) استانداردی است که توسط OMG® ارائه می شود و یک علامت گذاری بصری مشترک و قابل فهم برای همه کاربران و اشخاص ارائه می دهد. 

با استفاده از استاندارد DMN ، تحلیل گران تجاری می توانند الزامات اولیه تصمیم گیری را تعریف کرده و سپس مدل های تصمیم گیری دقیق تری را رسمیت دهند. توسعه دهندگان فنی می توانند تصمیمات را در هر فرآیند به طور خودکار انجام دهند ، در حالی که ذینفعان تجاری می توانند این تصمیمات را مدیریت و نظارت کنند.

این استاندارد که به طور خلاصه شده راجع به آن صحبت می کنیم استاندارد DMN یا مدل تصمیم گیری و علامت گذاری نام دارد. در این استاندارد شما با نمادهای بصری سر و کار دارید که به شما نشان می دهد برای گرفتن یک تصمیم منطقی به چه چیزهایی نیازدارید.

با کمک از این مدل شما تصمیماتی دقیق خواهید گرفت.

 DMN سعی دارد همان کاری را انجام دهد که BPMN برای مدیریت فرآیند کسب و کار یک دهه پیش انجام داد: تجارت را قادر می سازد تا منطق عملکرد خود را از طریق یک زبان دیاگرام مستقل از فروشنده به عهده بگیرد.

 برای اثربخشی ، این زبان باید توسط تحلیلگران تجاری و ذینفعان در تجارت قابل استفاده باشد و از نظر کامل بودن و سازگاری قابل تأیید باشد. DMN هر دو است.

استاندارد DMN یکی از سه استاندارد مکمل است که توسط گروه مدیریت OBJECT MANAGEMENT GROUP(OMG) ، یک کنسرسیوم جهانی اختصاص داده شده برای استاندارد کردن زبانهای مختلف سیستم های مدیریت فرآیند ، معرفی شده است. 

 DMN که به عنوان مترجم انواع زبان ها فعالیت می کند ، کد تصمیم گیری های پیچیده را به نمودارهای قابل خواندن تبدیل می کند.

 DMN  همه را از مدیران C-Suite گرفته تا توسعه دهندگان فنی قادر می سازد درختان تصمیمی را که به هر گردش کار نیرو می دهند تجسم کنند. 

دلایل زیادی برای استفاده از استاندارد DMN در سطح Enterprise یا Initiative وجود دارد که منجر به ارزش تجاری و فنی خواهد شد. بسیاری از مزایا در عنوان بعدی شرح داده شده است اما جذاب ترین آنها عبارتند از:

همانطور که قبلاً بحث شد ، در حال حاضر قوانین و تصمیمات تجاری معمولاً در فرمت های بی شماری و در قالبهای متنوعی قرار دارند.

 فرمت مشترک برای یافتن آنها در نمودارهای فرآیند تجارت است که بیش از حد پیچیده با مجموعه های آبشار دروازه هایی است که نتایج را توصیف می کند. 

نمودارها معمولاً دست نخورده اند و برای آشکار کردن ورودی ها ، دانش تجارت ، اختیارات یا منطق نحوه تصمیم گیری ها کار چندانی نمی کنند.

همانطور که تحلیل گران تجارت تصمیمات ، ورودی ها ، دانش تجارت را تعریف می کنند و تکنسین ها منطق را به صورت جدول بیان و جدول تصمیم گیری توضیح می دهند.

می توان از این مدل ها برای تولید کد زبان برنامه نویسی استفاده کرد که می تواند برای خودکار سازی تصمیمات اجرا شود و آنها را در دسترس سیستم های زمان اجرا قرار دهید

در نتیجه تفکیک مدلهای تصمیم گیری از مدلهای فرایندهای تجاری و اتوماسیون ، تیمهای تجاری و فناوری می توانند با سرعت به تغییرات کسب و کار پاسخ دهند. این مدل ها سپس به بستری تبدیل می شوند که چابکی و فرصت ها را تسهیل می کند.

استاندارد DMN یکی از سه زبان مهم برای مدل سازی فرآیند تجارت است. سازمان ها که در کنار نت های مدلسازی فرآیند کسب و کار (BPMN) و مدل مدیریت پرونده و یادداشت (CMMN) کار می کنند،به کتابخانه کاملی از زبانها برای کمک به توسعه دهندگان شهروندان و متخصصان فناوری اطلاعات در زمینه کار و اتوماسیون دسترسی دارند.

مدلهای BPMN برای بیان توالی فعالیت‌هایی که قسمتی از فرآیندهای روزمره کسب و کار در سازمان هستند، به یک استاندارد تبدیل شده اند.

اما با این حال پیش از DMN (علائم و  مدل تصمیم گیری) هیچ گونه استاندارد قابل مقایسه ای برای بیان منطق تصمیم گیری مورد استفاده برای همه چیز از قیمت گذاری گرفته تا انطباق نظارتی و تصویب برنامه های وام وجود نداشت.

منطق تصمیم گیری بدون ترقی باقی مانده و در برخی از سیستم های سازمانی جایگزین می شد. صاحبان مشاغل برای ایجاد منطق تصمیم گیری مناسب برای کسب و کار شخصی خود، معمولا به یک سیستم مدیریت قانون کسب و کار (BRMS) نیازمندند.

این موضوع اثبات شده است که BRMS ها ابزارهای قدرتمند و مؤثری هستند، اما هر کدام از آنها، بسته به برنامه نویس های مختلف زبان قاعده‌ای مخصوص خود را دارند.

بنابراین برای مشخص کردن منطق تصمیم گیری، تحلیلگران و سهامداران کسب و کار باید اسناد مورد نیاز کسب و کار را فراهم کنند و پس از آن الزامات متنی توسط برنامه نویسان تفسیر شده و به زبان قاعده ترجمه شوند – که اکثرا هم  ناقص است – و معمولا پس از یک چرخه طولانی آزمایش تجدید نظر انجام می گیرد.

1. نمودار مورد نیاز تصمیم گیری (DRD)

2. جداول تصمیم گیری.