به زبان ساده، بلاک چین یک نوع سیستم ثبت اطلاعات و گزارش است. اما تفاوتی که با سیستم های دیگر دارد این است که اطلاعات ذخیره شده روی بلاک چین ، میان همه اعضای یک شبکه به اشتراک گذاشته می‌شود. با استفاده از رمزنگاری و توزیع داده‌ها، امکان هک و تغییر اطلاعات ثبت شده ، تقریباً از بین می‌رود. نوآوری در بلاک چین این است که امنیت رکورد داده ها را تضمین می کند و بدون نیاز به سازمان یا شخص خاصی میتوان به آن اعتماد کرد.

یکی از تفاوت های کلیدی بین یک پایگاه داده معمولی و یک بلاک چین، نحوه ساختار داده ها است. یک بلاک چین اطلاعات را با هم در گروه هایی به نام بلوک جمع آوری می کند که مجموعه ای از اطلاعات را در خود نگه می دارد. بلوک‌ها دارای ظرفیت‌های ذخیره‌سازی خاصی هستند و هنگامی که پر می‌شوند، بسته می‌شوند و به بلوک پرشده قبلی متصل می‌شوند و زنجیره‌ای از داده‌ها را تشکیل می‌دهند که به نام زنجیره بلوکی شناخته می‌شود. تمام اطلاعات جدیدی که به دنبال آن بلوک تازه اضافه شده است در یک بلوک جدید تشکیل می شود که پس از پر شدن به زنجیره اضافه می شود.